New England Fall

New England in Fall, WOW! De Lonely Planet kan het leuk vertellen. ´The air is so crisp you can almost bite it´. Dit klinkt bijna als een van de vele reclames voor de nieuwste hamburger. Overdag hebben we tot nu toe hele mooie zonnige dagen, maar ´s nachts koelt het behoorlijk af. Behalve in enorme RV-vrachtwagens zijn er dan ook maar weinig mensen die hier de koude Indian Summer-nachten in een klein koepeltentje trotseren. Wij wel!
Gelukkig bestaat er zoiets als Wal Mart. Dit is de ultieme one stop shop. Je hebt de gewone Wal Marts, maar dan heb je ook nog de Supercenters, deze zijn pas echt huge. De Rai en de Jaarbeurs zijn er niets bij. Een enorm winkelpand met een parkeerterrein die we bij Schiphol niet eens hebben. Sluitingstijd kennen ze niet in deze winkel die 24-7 geopend is. Amerika is toch een behoorlijk christelijk land, maar hier hebben ze minder moeite mee dan wij in Nederland. Je kunt er gerust met het hele gezin een dagje voor uit trekken. Ze verkopen er werkelijk alles. Gelukkig ook thermo ondergoed/hemden en extra slaapzakken zodat we ons konden wapenen tegen de koude nachten.
Gelukkig betalen de koude nachten zich nu echt terug. We hebben de beroemde Kancamagus Highway gereden. Dit is een hele mooie scenic drive van 55 km. door het White Mountain National Forest. Er zijn zoveel highlights langs deze route en gezamenlijk met de fantastische herfstkleuren begrijpen we nu goed waarom fall de beste periode is om New England te bezoeken.
Sinds ons laatste bericht zijn we vanuit Connecticut richting Cape Cod, Massachusetts gereden. Dit is een heel mooi schiereiland met mooie parken en stranden.( de Kennedy´s kwamen hier ook altijd ) Het plaatsje Provincetown dat op het puntje lag, is de uitgelezen plek om Whale- Watch cruises te boeken. De foto´s spreken voor zich. Het weer was hier erg goed waardoor we geen haast hadden om door te reizen. Uiteindelijk toch maar door richting Boston waar we in het Myles Standisch State Park onze tent hebben opgezet. Het kampeerterrein lag diep in het bos en doordat en omdat het seizoen ten einde liep waren we gezamenlijk met de vele dieren die je ´s nachts hoort een van de weinige bezoekers.
Nadat we de Freedom Trail in Boston hadden gelopen kwamen we ´s avonds laat terug. Niet meer helemaal scherp reden we in een Pothole en hadden we direct een lekke band. De volgende dag Alamo maar even bellen wat de procedure was in dit geval. Super service van Alamo, want we konden op het vliegveld van Boston de auto omruilen voor een nieuwe. In eerste instantie vond ik dit helemaal niet leuk omdat een auto toch je maatje is tijdens zo´n reis en je deze niet zomaar inruilt voor een nieuwe. Toen we gewoon een nieuwe mochten uitzoeken van het terrein in een betere klasse had ik al snel mijn blik weer vooruit gericht.
Met de nieuwe Pontiac G6 zijn we naar Maine gereden. Leuk in VS is dat alle staten een soort slogan hebben die ze op de kentekenlaat hebben staan. Zo is Maine de Vacation State en op die van New Hampshire staat heel stoer ´Live free or die´. Maine is echt een vakantie staat. Iedereen rijdt hiernaartoe met kano´s of mountainbikes op het dak. De natuur is hier nog ongerept en de kustlijn wild met allemaal fjorden en schiereilanden.
Zelf vinden we alleen dat ons reistempo aan de lage kant ligt, maar in New England is gewoon erg veel te zien en te doen. Over een aantal dagen hopen we de Canadese grens over te gaan richting Montreal en dan mijn neef op te zoeken in Ottawa.
Tot in Canada!